De sector voelt zich overvallen door de uitnodiging van Good Fish voor een palingdebat. DUPAN was niet op de hoogte van de organisatie van het debat en werd niet betrokken bij de inhoudelijke voorbereiding ervan. Zij kan zich niet vinden in de gekozen debatvorm en wil, opdat een inhoudelijk sterk debat gevoerd kan worden, eerst nader in gesprek met Good Fish.
Sinds de invoering van het Europese aalbeleid in 2009, waarbij maatregelen zijn ingesteld voor natuurbeheer en visserijbeperking, is er discussie over de effectiviteit ervan. Daarbij liggen de meningen over de manier waarop de palingstand het best kan worden beheerd ver uiteen. Sommige partijen nemen daarbij extreme standpunten in. Aan het ene uiterste roepen partijen als ICES, WNF en GoodFish op om de visserij te stoppen. Aan het andere uiterste bevinden zich individuen die juist voor het loslaten van veel maatregelen zijn.
Stichting DUPAN plaatst zich met haar “people-planet-prosperity-benadering” bewust links van het midden. Zij is van mening dat er een balans moet zijn tussen effectief natuurbeheer en een goed beheerde, beperkte exploitatie, gericht op een gezonde palingpopulatie. Daarmee schaart zij zich achter het overheidsbeleid, dat bij de laatste evaluatie door de Europese Commissie als “fit for purpose” werd bestempeld.
In het verleden hebben de sector en Good Fish geprobeerd om tot een gezamenlijke visie over de juiste aanpak van het aalbeleid te komen. Tot een vergelijk heeft dat nog niet geleid. Het voorgestelde debat komt dan ook te vroeg. DUPAN is van mening dat je in een “snelkookpan- sessie” van drie kwartier een al 10 jaar durend debat niet kunt beslechten. Het risico van polarisatie ligt dan op de loer, terwijl partijen met elkaar juist de verdieping moeten zoeken.
Paling komt overal in Europa voor en ondervindt in heel Europa gelijksoortige problemen. Terwijl de visserijinspanning onder het huidige beleid inmiddels sterk is teruggebracht, is er nog te weinig gedaan aan effectief natuurbeheer. Dat dit niet lokaal, maar op Europees niveau moet worden opgelost, behoeft geen betoog. Toch worden extreme standpunten vaak vanuit een lokaal perspectief bekeken. Natuurorganisaties zien in Nederland weinig vooruitgang in de hoeveelheid jonge paling. Elders in Europa ziet men die aanwas juist wel. Terwijl eerder genoemde partijen roepen om een visserijstop, pleiten wetenschappers in Frankrijk, waar het gros van de jonge paling zit, juist voor een verruiming van het visserijquotum vanwege de daar al 10 jaar stijgende hoeveelheden.
DUPAN kiest voor een gezamenlijke, internationale aanpak. Op dit moment wordt er vanuit Brussel een stevige inzet gepleegd om een verantwoord gebruik van de palingstand te certificeren. Internationale wetenschappers en NGO’s, en onafhankelijke certificeerders werken samen met de Europese palingsector om dit binnen afzienbare termijn tot stand te brengen. Daarna kunnen restaurants en winkels in Europa zelf bepalen of zij gecertificeerde paling in hun aanbod opnemen.
