Op vrijdag 13 mei werd het project “Duurzaam Aalbeheer door Kennis” afgerond met een symposium op de Universiteit van Wageningen. Vertegenwoordigers vanuit de wetenschap, de sector, NGO’s en de overheid namen kennis van de belangrijkste conclusies uit 4 jaar onderzoek naar aalbeheer in 4 verschillende gebieden in Nederland. Meest opvallende conclusie is dat de palingvisserij kan bijdragen aan beter aalbeheer. De aalvangst wordt daarbij gereguleerd en eenmaal over de dijken geholpen schieralen blijken prima de weg terug naar zee te vinden.

Het DAK-project is bedoeld om een bijdrage te leveren aan het verduurzamen van de palingvisserij in Nederland. Het werd uitgevoerd door wetenschappers en palingvissers in vier wateren in Nederland: de Súderpolder in Friesland, de polder Westzaan in Noord-Holland, de Vinkeveenseplassen in Utrecht en het Markiezaatsmeer op de grens van Zeeland en Brabant.

De projectpartners zijn het eens dat het samenvoegen wetenschappelijke en praktijkkennis tot betere inzichten leidt. Een van de uitkomsten is een model dat een goede beschrijving van de palingstand per gebied geeft. Het model geeft ook een voorspelling hoe een bepaalde vorm van beheer de palingstand en de schieraalproductie zal veranderen.
Hetzelfde model biedt inzicht in hoe gewijzigd aalbeheer het inkomen van een beroepsvisser beïnvloedt. Verschillende vormen van beheer door verschillende bedrijven, aangevuld met zaken als bijvoorbeeld bijvangst, leiden in de onderzochte gevallen tot weinig verschillen in inkomen.

De betrokken vissers zijn enthousiast over de samenwerking met de wetenschappers. Zij gaan dan ook door met het monitoren van de aalstand, onder andere door het melden van de vangst van voor dit onderzoek gemerkte aal. Want als het DAK-project een ding heeft aangetoond, dan is het wel dat zowel de aalstand als het aalbeheer in Nederland van gebied tot gebied grote verschillen laten zien. Dit pleit voor een gebiedsgerichte, decentrale aanpak van het beheer. Verdienstelijk voor de paling én voor de palingvisser.

Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij

Soenil Bahadoer, Meesterkok en Patron-cuisinier van 2-sterren-Restaurant De Lindehof in Nuenen, is uitgeroepen tot Paling Patron van het jaar 2022. We rijken de Paling Patron uit aan mensen die zich inzetten voor de verbetering van de palingstand en het behoud van de Nederlandse palingcultuur.

Soenil Bahadoer was zichtbaar ingenomen met de award: “Als kok streef ik naar het beste voor mijn klanten. Onderscheidende gerechten, met mooie, uitzonderlijke combinaties. Paling hoort bij Nederland, daar moeten we zuinig mee omgaan. Vandaar mijn keus voor paling met het ESF-label, waarmee ik bijdraag aan goed beheer van de palingstand in Nederland. Ik ben vereerd dat ik ben verkozen tot PalingPatron.”

Alex Koelewijn, voorzitter van DUPAN licht de keuze voor Soenil Bahadoer toe: “Eerbied voor de natuur zit in de Hindoestaanse roots van Soenil. Hij hecht belang aan een eerlijk en verantwoord product en gebruikt uitsluitend paling met het blauwe label van het Eel Stewardship Fund. Daarmee steunt hij projecten die de palingstand helpen verbeteren. Ook draagt hij in belangrijke mate bij aan onze palingcultuur. Soenil creëert culinaire hoogstandjes met invloeden uit de Franse, Nederlandse en Surinaams Hindoestaanse keuken. Zijn combinatie met paling is echt fenomenaal. Hiermee laat Soenil zien dat met paling zo veel meer mogelijk is dan alleen het traditionele.”

Soenil ontving de Paling Patron-award uit handen van sterrenchef Martin Kruithof van de Lindenhof uit Giethoorn. Hij is de vertrekkend PalingPatron. Martin Kruithof sprak zich lovend uit over zijn collega: “Soenil is een van Nederlands beste chefs en als mens een geweldig
persoon. Hij laat ons genieten van exotische smaaksensaties. Daarom verwelkom ik Soenil graag in het Gilde der PalingPatrons.” Ook Michel van der Kroft van ‘t Nonnetje in Harderwijk, PalingPatron in 2018, was vol lof over Soenil “Zijn keuken wordt beïnvloedt door zijn Surinaamse afkomst, de mijne door het geboorteland van mijn vrouw, Portugal. Dat maakt een keuken uniek, het vertelt een verhaal en dat willen mensen graag horen. Ik ben dan ook trots op mijn collega Soenil, als mens en als kok die hij is.”

Paling Biet Vandouvan

Paling Procureur Creoolse jus

Asperge Paling Yuzu

Paling Ossenstaart Groene mole

Soenil Bahadoer

Team Lindehof

Alle Noord-Europese palingkwekerijen zijn seizoen 2021/2022 volledig overgeschakeld op SEG-gecertificeerde glasaal. De palingkwekerijen zetten daarmee een grote stap op weg naar verduurzaming van de gehele palingleverantie binnen de Europese Unie.

De SEG-Standard certificeert de glasaalvisserij en voorziet de glasaalhandel, palingkwekerijen en -rokerijen/handelaren van een chain-of-custody certificaat. Elke geleverde paling is daarmee herleidbaar tot de bron, van glasaalvangst tot eindproduct. Gecertificeerde glasaal is een belangrijke stap in die keten, omdat gecertificeerde glasaalvissers gegarandeerd vissen volgens de meest duurzame methodes, met meer dan 95% overleving tijdens de vangst en het transport, waar voorheen 50% niet uitzonderlijk was. Bovendien zijn alle vangsten per visser en waar deze zijn geleverd inzichtelijk. Grote smokkelprijktijken, zoals deze de laatste jaren voorkwamen richting China, worden daarmee zo goed als onmogelijk.

Voor twee lokale kwekerijen in Zuid-Europa kwam de omschakeling net te vroeg. Deze zijn nog niet SEG-gecertificeerd. Alle overige kwekerijen in Europa zijn inmiddels gecertificeerd voor het SEG Chain of custody certificaat, conform de SEG Standard 6.0

Glasaal voor uitzet/ herbevolking

Van alle gevangen glasaal wordt 60% uitgezet voor verbetering van de palingstand op plaatsen in Europa waar de vis zelf niet of nauwelijks komen kan. Overheden en organisaties die in EU-lidstaten verantwoordelijk zijn voor deze uitzet, schakelden dit jaar ook zoveel mogelijk over op SEG-gecertificeerde glasaal.

In Frankrijk, waar 85% van alle Europese glasaal wordt verkregen, zijn inmiddels tweederde van alle visserijen en de drie grootste handelaren SEG-gecertificeerd. Deze bedrijven zijn samen in staat om de gehele markt voor kweek en herbevolking van gecertificeerde glasaal te voorzien.

Geachte Commissie,

Hierbij een redactioneel uit de nieuwste editie van het blad Aquacultuur, waarin de redactie zijn zorgen uitspreekt over de mogelijke gevolgen van het recente advies van ICES (International Council for Exploration of the Sea) aan de Europese Commissie. Het advies houdt in dat alle visserij op paling, en dus ook de visserij op glasaal, zou moeten stoppen. Indien opgevolgd door de EC zou dit leiden tot een onmiddellijke stop op de kweek van paling en het faillissement van de kweekbedrijven, die zich vrijwel allemaal gespecialiseerd hebben op de kweek van deze vissoort. Indien achteraf zou blijken dat het besluit onvoldoende onderbouwd was is de economische schade compleet en de paling ook al niet geholpen.

De redactie van Aquacultuur komt tot de conclusie dat het ICES advies niet is gegrond op nieuw onderzoek, of nieuwe gegevens, terwijl geen aandacht werd gegeven in het ICES advies aan eerdere aanbevelingen van hetzelfde ICES en onafhankelijke onderzoekers. De huidige praktijk, gesteund en grotendeels uitgevoerd door vissers en kwekers, zorgt er voor dat glasaal “over de dijk” wordt gezet om juist die binnenwateren te bevolken, waar paling vroeger van nature voorkwam, maar die ten gevolge van waterbeheer niet meer toegankelijk zijn voor glasaal. Evenzo wordt schiere aal over de dijk gezet en op weg geholpen naar de paaigebieden in de Sargassozee. Sedert instelling van deze praktijk is de daling in de jaarlijkse toestroom van glasaal voor de Europese kusten tot staan gekomen. Niet bewezen is overigens dat deze stabilisatie het gevolg is van het huidige terugzetbeleid. We spreken in ons commentaar de vrees uit dat andere dan wetenschappelijke argumenten een rol speelden bij het totstandkomen van het laatste ICES advies. We pleiten er voor om nationaal en in EU verband geen onomkeerbare besluiten te nemen voordat de gevolgen van het huidige beleid voldoende zijn onderzocht.

Voor de goede orde: de redactie van Aquacultuur, evenals het Genootschap voor Aquacultuur (NGVA, dat onderzoekers, voerproducenten, vis-, mossel-, oester en wiertelers op persoonlijke titel verenigt) zijn groot voorstander van het voorzorgsbeginsel bij de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen, maar wij vinden ook dat dit beginsel niet ten onrechte in stelling gebracht moet worden.

Artikel uit Aquacultuur: Wie bedreigen de paling: vissers of natuurbeschermers?

Hoogachtend,

Redactie Aquacultuur

https://dafv.de/projekte/europaarbeit/item/504-ices-empfiehlt-pauschales-europaweites-fangverbot-fuer-den-europaeischen-aal

In het vangstadvies voor de Europese aal, gepubliceerd op 4 november 2021, roept de International Council for the Exploration of the Sea (ICES) expliciet op tot opschorting van alle palingvisserij in 2022. Dit advies heeft betrekking op de beroeps- en recreatievisserij en omvat ook de visserij op glasaal voor herbevolking en aquacultuur.

Sportvisserij Duitsland (DAFV) vreest dat negatieve effecten zullen overheersen

Sinds 2017 heeft de DAFV herhaaldelijk gewaarschuwd dat een algemene, Europa-brede visserijstop het Europese palingbestand niet zal helpen. Vanuit het oogpunt van de DAFV zijn vooral de volgende negatieve effecten het gevolg van zo’n Europa-brede visserijstop:

• Vissers en hengelaars zijn de “ogen en oren” van het water. Als dit controlemechanisme verdwijnt in combinatie met de algemene consumptie van palingproducten, valt te vrezen dat we de maatschappelijke aandacht voor en bewustwording van het palingprobleem volledig uit het oog verliezen.
• Duitse hengelaars en de Europese commerciële palingsector (visserij, aquacultuur, verwerking, handel) steunen al jaren actief maatregelen die bijdragen aan het herstel van de Europese palingpopulatie. Een einde aan de palingvisserij betekent ook het einde van al deze maatregelen zoals uitzet, paling over de dijk, onderzoekfinanciering, herstel van de waterkwaliteit, het wegnemen van belemmeringen voor migratie en de daaruit voortvloeiende toename van leefgebied.
• De glasaalstroperij aan de Europese Atlantische kusten en de daaropvolgende illegale export naar Azië zijn te lucratief om tegengehouden te kunnen worden met een visserijverbod.
• De vrees bestaat dat ongecontroleerde stroperij hoogtij zal vieren door het ontbreken van recreatieve en professionele visserij en dat de gevolgen veel erger zullen zijn dan een verantwoorde en goed gecontroleerde markt die in overeenstemming is met de EU-palingverordening.

De effecten van algemene vangstverboden worden vaak onvoldoende onderzocht

Het is betreurenswaardig dat algemene visserijverboden door veel belangengroepen worden beschouwd als een zogenaamd gemakkelijk te implementeren en effectief middel. Onderzoek naar en bewijs van reële, ecologische en sociaal-economische effecten zijn meestal niet beschikbaar.

De redenen voor het wijzigen van de ICES-aanbeveling zijn onbegrijpelijk

De afgelopen 10 jaar heeft ICES altijd opgeroepen om ALLE door de mens veroorzaakte effecten op de palingpopulatie zoveel mogelijk te verminderen. Hier werd waterkracht uitdrukkelijk genoemd als een belangrijke risicofactor (bijv. ICES, 2020). Het huidige vangstadvies stelt alleen dat alle andere door de mens veroorzaakte sterftecijfers voor paling waar mogelijk moeten worden geminimaliseerd. Vanuit het oogpunt van de DAFV geeft deze vage generalisatie een verkeerd signaal af aan degenen die verantwoordelijk zijn voor de hoge palingsterfte door waterkrachtturbines en het verlies van leefgebied voor paling door waterbouwwerken (dammen, dijken, sluizen, etc.).

Al in 2019 erkende de ICES dat de achteruitgang van de bestanden na de invoering van de EU-palingverordening in 2007 sinds 2011 is gestopt. Aanwijzingen voor verhoogde visserijsterfte, die plotselinge een vangststop rechtvaardigen, zijn niet te vinden in het nieuwe vangstadvies van de ICES. Het plotselinge gewijzigde gezichtspunt van het ICES-advies is dan ook onbegrijpelijk voor de DAFV.

Wat is de volgende stap?

De verwachting is dat de EU-ministers van Visserij tijdens hun bijeenkomst medio december zullen onderhandelen over hoe verder te gaan met de vangstmogelijkheden voor Europese aal in 2022. Het ICES-advies maakt deel uit van de onderhandelingen en kan een rol spelen bij de besluitvorming. De uitkomst van deze onderhandelingen licht vooralsnog volledig open.

Organisaties die zich inspannen voor de verbetering van de palingstand, zijn verbaasd over het afgelopen uitgebrachte voorstel van ICES, de internationale raad voor de exploitatie van de zee, om de visserij op paling stop te zetten. Volgens Stichting DUPAN is het juist aan de visserij te danken dat de palingstand de afgelopen 10 jaar licht is toegenomen. Het ICES-advies bevat volgens DUPAN een flink aantal onjuiste uitgangspunten.

“Het lijkt erop dat ICES het spoor volledig bijster is”, zegt Alex Koelewijn van Stichting Duurzame Palingsector Nederland (DUPAN). Nadat Dr. Willem Dekker in de 80-er jaren de noodklok luidde, werd de Europese Aalverordening ingevoerd om de palingstand vooruit te helpen. Afgelopen jaar is deze verordening door de Europese Commissie geëvalueerd en vanwege de vooruitgang, bestempeld als “fit for purpose”. Het is dan ook onbegrijpelijk dat ICES dit advies uitbrengt. Het gevaar is dat jonge paling Europa niet meer in komt, volwassen paling massaal sterft in gemalen en stropers het water leegroven.

Jonge paling neemt juist toe

Jonge paling wordt op de oceaan geboren. 85% van alle jonge paling komt via de Franse kusten Europa binnen. De hoeveelheid jonge paling die daar de rivieren probeert binnen te trekken, neemt al sinds 2011 toe. De Franse wetenschap adviseert dit jaar dan juist ook om het vangstquotum van deze zogenoemde glasaal te verhogen.

Uitzet van jonge paling uit voorzorg

60% van de glasaal (zo’n 30 miljoen stuks) die in Frankrijk volgens het wetenschappelijk vastgestelde quotum wordt gevangen, wordt elders in Europa in de natuur uitgezet. Er is weliswaar onvoldoende wetenschappelijk bewijs dat dit de natuurlijke populatie verbetert, maar verschillende onderzoeken wijzen daar wel degelijk op.
Bovendien weet slechts 10% van de 440 ton glasaal (=1,5 miljard jonge palingen) zelfstandig de rivieren op te trekken en het leefgebied te bereiken. De rest sterft voor de kust, die potdicht zit. Daarom wordt een deel van de glasaal door beroepsvissers langs de kustbarrières geholpen en in de natuur uitgezet.

Ook in Nederland hulp visserijsector noodzakelijk

Nederland staat vol met dijken, gemalen en sluizen, maar ook waterkrachtcentrales. Deze barrières veroorzaken veel sterfte onder de palingpopulatie en belemmeren de vrije doortocht van palingen die terug naar zee willen om te paaien. Nederlandse beroepsvissers helpen geslachtsrijpe palingen langs deze barrières, zodat ze vrijuit naar zee kunnen trekken. Diezelfde vissers zorgen voor herbevolking met jonge paling in slecht bereikbare zoetwatergebieden.

Stroperij zo goed als lamgelegd

Door de invoering van de SEG Standard met zijn strenge controles, is de stroperij op glasaal, die in China duizenden euro’s per kilo waard is, zo goed als lamgelegd. De omvang van deze illegale visserij was in de afgelopen jaren vijfmaal zo groot als de legale visserij. De consequentie van de door ICES voorgestelde visserijstop, is dat stroperij en illegale handel opnieuw hoogtij zullen vieren.

DUPAN stelt vast dat het ICES-advies de klok minstens twintig jaar terugzet. Zij staat niet alleen in haar opvatting, dat het nieuwe ICES-advies contraproductief zal zijn. De Sustainable Eel Group, de Europese organisatie van wetenschappers, NGO’s en de beroepssector heeft het ICES-advies inmiddels krachtig van de hand gewezen.

Over Stichting DUPAN

DUPAN is het samenwerkingsverband van palingkwekers (NeVeVi), palingvissers (netVISwerk) en palinghandelaren (NeVePaling) om het herstel van de palingstand in Nederland te bevorderen. DUPAN beheert het Eel Stewardship Fund® voor Nederland. Naast het herbevolken van Nederlandse wateren met jonge paling, investeert de stichting met dit fonds in het over de dijk naar zee helpen van volwassen palingen en in gericht wetenschappelijk onderzoek.

Voor meer informatie:
Meer informatie over dit bericht: Stichting DUPAN, Norbert Jeronimus, 06 539 539 59, njeronimus@dupan.nl

Nu het trek seizoen van de paling is begonnen zijn we weer druk bezig om geslachtsrijpe palingen onderweg naar de Sargassozee over de dijk te helpen. Dat deden we afgelopen week bij de waterkrachtcentrale en stuw nabij Maurik.

Waterkrachtcentrales, stuwen en gemalen vormen barrières voor trekvissen als de paling. Migrerende palingen kunnen dus wel wat hulp gebruiken. Wij bieden die hulp door tijdens het trekseizoen vóór barrières zoals de waterkrachtcentrale bij Maurik palingen op te vangen en aan de andere kant uit te zetten. De geslachtsrijpe palingen hebben vervolgens vrije doortocht naar zee.

Vattenfall ondersteunt het Paling over de Dijk-project. De energieleverancier laat ook onderzoek doen naar mogelijke oplossingen om migrerende vissen heelhuids voorbij barrières te krijgen.

In het buitenland worden al waterkrachtcentrales gebouwd die visvriendelijker zijn: https://www.powerengineeringint.com/renewables/hydroelectric/fish-friendly-hydropower-plant-makes-debut-in-germany/

Dupan zet de Paling over de Dijk-acties door tot het einde van het trekseizoen, rond eind november.

Lees het volledige persbericht over de Paling over de Dijk actie in Maurik hier.

Afgelopen week stond er een artikel in het NRC over glasaal Volendam en het onderzoek naar de reproductie van paling. Als de paling in gevangenschap kan worden voortgeplant, ontstaat voor de aquacultuur een aanvullende bron van glasaaltjes als pootgoed, zodat zij niet meer geheel afhankelijk is van de natuurlijke populatie. Er bestaan echter diverse hobbels die de productie van dat pootgoed nog altijd in de weg staan.

In het Eel Reproduction Innovation Centre EELRIC (https://www.eelric.eu/), een samenwerkingsinitiatief tussen de Stichting DUPAN en Wageningen University & Research, zien inmiddels twee keer per week tot wel 100,000 palinglarven het levenslicht. Toch is de kwaliteit van de eieren en larven nog vaak ondermaats om de larven grootschalig en succesvol te laten eten. Het nemen van deze hobbel vraagt om onderzoek en ontwikkeling van nieuwe technologieën die de ouderdieren betere eieren laten maken en die de vitaliteit van de larven kunnen verbeteren. Dit zijn de focuspunten waar we ons onderzoek in Wageningen nu op richten zodat de paling behouden kan blijven als natuurvis en consumptievis.